कविता : मनको आवाज

प्रनित राई

अाज के भई रहेछ मेरो देशलाई
नेतालाई फुरस्त छैन दिल्ली भाग्नलाई,
त कति बिवश छन् भोकै मर्नलाई !
दिनभरि गर्नु छ दुःख सम्झेर रातिको भोजन
छोराछोरी सम्झेर अझै बगाँउछु पसिना,
तर केहि खान नपाउँदा, रून्छ यो मन!
न मनलाई छ सुःख न नै आत्मालाई
रीस उठछ यो कष्ठ देख्दा देैवलाई,
अझै बनाउँछ पशुतुल्य मालिकले हामीलाई !
भोजन, ओछ्यान त मालिकले दिएको होला पशुलाई
यस्तो वेवाहार देखेर तिम्रो डर लाग्छ मलाई,
दैवको हाय लाग्ला हैै बनाएर बन्दी हामीलाई !
भोटको बेला मेरो दुःख मालिक र नेताको
मेरो इच्छा, चाहना मुद्दा पार्टी र नेताको,
अन्तमा भुखमरि मेरो, सुःख सन्तोष मालिक र नेताको !
सुन्दैछु फेरि बनेको पार्टीको मुद्दा मेरो दुःख र वेदना
अब त भोट दिएर जितीउने चाहना,
भुखमरिले खरानी भई सके यो तिमी बुझ्न !
अान्दोलन के गर्नु दबाई दिन्छ हाम्रो मनको आवाज
सहनु छ सह्रेर बाँचौ,अहिले नहौ हताश,
बरू पछि भगवानलाई पोखौ हाम्रो विलाश !
अन्तमा यहि छ भन्नु मेरो तिमीलाई
गाउ कति गाउँन सक्छौ,
बनाएर तिम्रो खुसी मेरो दुःखको गीत
तर अस्तिव नै चैै नबेच्नु है,
अझै पछि धकेलदै हाम्रो जातिलाई